Usiłowanie a przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji

Obserwacje zachowania uczestników ruchu drogowego, w tym medialne doniesienia o negatywnych zdarzeniach drogowych, zmuszają do refleksji nad stosowaniem już obowiązujących regulacji prawnych w taki sposób, aby skuteczniej chronić bezpieczeństwo w komunikacji. Ewentualne próby łagodzenia odpowiedzialności karnej tzw. piratów drogowych spotykają się ze społeczną dezaprobatą, a co najmniej ze zdziwieniem, że sprawca czynu pozostaje niemalże bezkarny.

Jednym z pomysłów na wzmożenie ochrony bezpieczeństwa w komunikacji może być choćby szersze stosowanie koncepcji popełnienia czynu z zamiarem ewentualnym. Sprawca takiego czynu przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji to zazwyczaj kierowca z uprawnieniami do prowadzenia określonego rodzaju pojazdów, więc można przyjąć, iż np. zajeżdżając gwałtownie pas ruchu, i to często bez kierunkowskazu, gwałtownie i szybko podjeżdżając kilka metrów do jadącego przed nim pojazdu czy poruszając się po drodze bardzo szybko, ma świadomość ewentualnych skutków określonego zachowania i raczej mało możliwe jest np. uprzednie zbadanie natężenia ruchu, które miałoby go uchronić przed odpowiedzialnością karną.

Kierowca, rażąco łamiąc zasady ruchu drogowego, ma tego świadomość, inaczej należałoby rozważyć pozbawienie go uprawnień ze względu na skrajną psychiczną niezdolność do prowadzenia pojazdów, więc można założyć, że nie dąży on do...